Saraycık köyü

Yerin yüksek güneşe bakar

Suyumuz birgün kesilir birgün akar

İnsanları biraz yan adama bakar

Saraycık köyünün kaderi böyle

Bazı sözlerde çok yalan var

Rüyada bile halini bilen var

Bazı gül altında yılan var

Saraycık köyünün kaderi böyle

Kimi motor kimi araba almış

Hısım akraba düşman olmuş

Yakın komşular birbirine küsmüş

Saraycık köyünün kaderi böyle

Patos çalışınca adam boğulur tozundan

Para cebe girince geçilmez pozundan

Çoğu yer amma ekmeği dizinde

Saraycık köyünün kaderi böyle

Kimi muhbir edip birbirini soyarlar

Konuşup gülmeyi ayıp sayarlar

Yabancı gibi burda emmiler dayılar

Saraycık köyünün kaderi böyle

Nazar değer diye malını övmezler

Birbirine çok değer vermezler

Kendi kabahatini hiç görmezler

Saraycık köyünün kaderi böyle

Kimi üzüm doldurur sepete

Kimi çamurlu eliyle oturur tepede

Kiminin o lüzümsuz dili kopada

Saraycık köyünün kaderi böyle

Kimi saf kimi çok zalim

Kimi inad kiminin kaburgası kalın

İçinde iyiside var sanki gelin

Saraycık köyünün kaderi böyle

Kırk sene gezdim sonunda geldim

Hata yaptığımı çok iyi anladım

Geldi bir su gibi aktım bulandım

Saraycık köyünün kaderi böyle

Üzülme baharın sonu yazdır

Rüzgâr estimi bizim evler tozdur

İbrahim der bu yazdıklarım da azdır

Saraycık köyünün kaderi böyle

#saraycıkköyü #ibrahimhoca #şiir